12.11.2012 tarih ve 6360 sayılı Kanun, 06.12.2012 tarih ve 28489 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanmıştır. Kanunun bazı hükümleri yayımı tarihinde yürürlüğe girmiştir; bazı hükümleri ise yapılacak ilk mahallî idareler genel seçiminde yürürlüğe girecektir. Kanun ile Türk idare sisteminde bazı yenilikler getirilmiştir.
Yapılan düzenlemelerle idarenin bütünlüğü ilkesinin zedelenmesi; eşitlik ilkesine aykırılık, hukuk sisteminde ikilik, merkezî idarenin denetim ve vesayet yetkisinin zaafa uğratılması, üniter yapının tahrip edilerek federasyona dayalı bir sistemin altyapısının hazırlanması, büyükşehir belediyelerinin sınırlarının mülkî sınırlar olmasının Anayasa’daki büyükşehirlerin kuruluşuna ilişkin hükme aykırılık taşıması gibi gerekçelerle Anayasa’ya aykırılığı iddia edilen Kanun; gerek TBMM’deki görüşmeler sırasında gerekse kamuoyunda eleştiri konusu olmuştur.
Söz konusu Kanunun gerekçesinde, büyükşehiri zorunlu kılan hususlardan birisinin “belli bir coğrafî alanda, çok sayıda yerel yönetimin yetkili olması hâlinde planlama ve koordinasyonun sağlanamayışı ve ölçek ekonomisinden yeterince yararlanılamaması nedeniyle kaynak israfına yol açılması” olduğu belirtilmekte ve “bu çerçevede yönetim, planlama ve koordinasyon açısından belediye sınırı mülkî sınır olacak biçimde optimal ölçekte hizmet üretebilecek güçlü yerel yönetim yapısının varlığına ihtiyaç duyulmaktadır” denilerek bu Kanunun belki de en çok tartışılan konusu olan belediye sınırlarının mülkî sınırlar olarak belirlenmesi, hizmetin etkin sunumunun sağlanabilmesi anlayışına bağlanmaktadır. Gerekçe’de ayrıca, mevcut yerel yönetim yapısı ile yerel nitelikteki kamu hizmetlerinin etkin ve verimli bir şekilde sunulma imkânı kalmayan bazı illerde, bu hizmetlerin vatandaşların artan beklentilerini karşılayabilecek nitelik ve kâbiliyetle donatılmış, ideal ölçekte etkin hizmet sunma potansiyeline sahip yerel yönetimlerce sağlanmasının öngörülmekte olduğu ve bu doğrultuda bir düzenleme yapıldığı ifade edilmiştir.
