Bir süredir kamu çalışanlarına ilişkin bazı düzenlemelerin yapılacağı yönünde haberler kamuoyunu meşgul etmektedir. Memurlar ve diğer kamu görevlileri, yapılacak düzenlemenin kendilerinin hukukî ve malî statüleri bakımından ne yönde bir değişiklik getireceğine ve hayatlarını nasıl etkileyeceğine dair yer yer endişeli, yer yer de umutlu bir bekleyiş içerisine girmişlerdir. Kamuoyu bu süreçte ancak ilgili bakan ve diğer yetkililer ile sendikaların çalışmalar hakkında yaptıkları ve medyaya yansıyan haberler oranında bilgi sahibi olmuştur.
Nihayet, Devlet Memurları Kanunu ile Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun Tasarısı, 15.05.2013 tarihli ve 2607 sayılı Başbakanlık yazısı ile Türkiye Büyük Millet Meclisi'ne sevk edilmiştir. Tasarı, kamu çalışanlarına ilişkin mevzuatla birlikte farklı alanlara ilişkin başka kanun ve kanun hükmünde kararnamelerde de değişikliklerin öngörüldüğü “torba” tabir edilen bir kanun tasarısıdır.
Kamuoyuna yansıyan beyanların aksine Tasarı, kamu personelinin hukukî ve malî statüsüne ilişkin sınırlı değişiklikler getirmektedir. Öngörülen düzenlemeler, 26.02.2011 tarihli ve 6111 sayılı Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılmasına Dair Torba Kanun ve 03.11.2011 tarihli ve 666 sayılı Kanun Hükmünde Kararname ile başlatılan, birçok teşkilât kanununa personele ilişkin münferit düzenlemeler eklenerek devam eden, personel rejimindeki ölçüt karmaşasının içinden çıkılmaz hâl almasına yol açan sürecin devamı mahiyetindedir.
Öngörülen değişikliklerin; yönetimin temel fonksiyonlarına, personel rejiminin ilkelerine ve kamu politikalarının oluşumuna ne kazandıracağı, nasıl bir katkı sağlayacağı, hizmet sunumunda ne yönde etkinlik ve verim artışına sebep olacağı ve çalışma barışına nasıl hizmet edebileceği anlaşılamamaktadır.
